ជំនឿក្នុងការដាំដើមស្លឹកគ្រៃបញ្ច្រាស់គល់ដើម្បីដេញភ្លៀង។

ដោយសារប៉ុន្មានថ្ងៃនេះនៅក្នុងបណ្តាញសង្គម មានគេនិយាយរឿងបណ្តេញភ្លៀងច្រើនមិនថាវិធីជំនឿបុរាណដោយដាំស្លឹកគ្រៃបញ្ច្រាស់គល់ ឬក៏អ្នកមានបារមីបក់ផ្លិតផាត់ពពកកុំឲ្យភ្លៀងជាដើម។
ប៉ុន្តែនាវេលានេះខ្ញុំសូមនិយាយតែអំពីជំនឿដាំស្លឹកគ្រៃប៉ុណ្ណោះ។

តើជំនឿនេះមានតាំងពីពេលណាមក?
ខ្ញុំមិនអាចរកបាននូវឯកសារបញ្ជាក់ប្រាប់ពីប្រភពពិតប្រាកដនៃជំនឿនេះបានទេ គ្រាន់តែដឹងតាមការប្រតិបត្តិតាមតៗគ្នាតាំងពីមួយជំនាន់មកមួយជំនាន់។ ជំនឿបែបនេះមិនមែនមានតែនៅក្នុងស្រុកខ្មែរនោះ គឺមានដូចគ្នាផងដែរនៅបណ្តាប្រទេសជិតខាងយើងដូចជាសៀម ឡាវ ឬក៏ពួកមន។ សូម្បីតែនៅខាងសៀម ក៏មិនមានប្រាប់ពិតប្រាកដថាមានកំណើតមកពីណាឲ្យពិតប្រាកដនោះដែរ ប៉ុន្តែខាងសៀមគេមាននិយាយក្បោះក្បាយជាងយើងអំពីរបៀបរបបនៃការប្រតិបត្តិនៃជំនឿនេះដែលខ្ញុំនឹងធ្វើការប្រែសម្រួល និងចែករំលែកជូន។

គោលបំណងនៃការធ្វើពិធីនេះ
គោលបំណងសំខាន់ក្នុងការធ្វើពិធីនេះសំខាន់បំផុតគឺដើម្បីរារាំង ឬបញ្ចៀសភ្លៀងកុំឲ្យធ្លាក់មកក្នុងថ្ងៃ និងកន្លែងប្រារព្ធពិធីនានាដូចជាពិធីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ បុណ្យទាននានា ពិធីសម្ពោធ ឬពិធីជប់លៀងនានាទេ។ ជាទូទៅនៅក្នុងពេលដែលរៀបចំនោះ នៅពេលឃើញមេឃខ្មៅចង់ភ្លៀង ម្ចាស់កម្មវិធីតែងតែភ័យព្រួយបារម្ភខ្លាចក្រែងពេលភ្លៀងទៅមិនមានភ្ញៀវអញ្ជើញមក ដូច្នេះហើយបានជាគេរៀបចំធ្វើពិធីនេះឡើង។

វិធីប្រតិបត្តិនៃពិធីដាំដើមស្លឹកគ្រៃ
សម្រាប់នៅប្រទេសខ្មែរយើង គឺមិនប្រកាន់នោះទេ ម្ចាស់កម្មវិធី ឬតំណាងរូបណាក៏អាចធ្វើបានដែរ ប៉ុន្តែភាគច្រើនគឺចាំបាច់ត្រូវតែម្ចាស់កម្មវិធី ឧទាហរណ៍ បើពិធីមង្គលការ គឺត្រូវឲ្យកូនកម្លោះ និងកូនក្រមុំធ្វើរួមគ្នា បើពិធីបុណ្យ គឺម្ចាស់ដើមបុណ្យ បើពិធីសម្ពោធ ឬជប់លៀងអ្វីមួយអាចនរណាក៏បានដែរ (ខ្ញុំផ្ទាល់ក៏ធ្លាប់ធ្វើពិធីនេះពីរបីដងមកដែរ ប៉ុន្តែតាមការបញ្ជា និងការស្នើសុំតែប៉ុណ្ណោះ)។
បើនៅស្រុកសៀម ឡាវ និងពួកមនវិញ គេមានជំនឿថាអ្នកដែលអាចធ្វើបានលុះត្រាតែជាស្រ្តីក្រមុំព្រហ្មចារីយ៍ ហើយត្រូវប្រកបដោយលក្ខណៈសម្បត្តិទាំង៥ដូចតទៅ៖
ទី១. ក្រមុំព្រហ្មចារីយ៍ មិនធ្លាប់ឆ្លងកាត់ការមានភេទសម្ព័ន្ធជាមួយនរណាម្នាក់
ទី២. ពេលធ្វើនោះ គឺមិនមានរដូវប្រចាំខែធ្លាក់មក
ទី៣. ជាស្រ្តីដែលពេញវ័យរៀបការ មិនមែនក្មេងស្រីនោះទេ
ទី៤. ជាស្រ្តីដែលពោរពេញដោយសីល និងធម៌
ទី៥. បើជាស្រ្តីមានអាយុបន្តិច គឺជាអ្នកដែលប្រកាន់យកគោលការព្រហ្មចារីយ៍
ចំពោះដើមស្លឹកគ្រៃ គឺគេប្រើលេខសេសពោលគឺអាចចំនួន ៣, ៥ ឬ៧គុម្ព ដោយមានធូប ទៀន កម្រងផ្កា ឬផ្លែឈើខ្លះក៏បាន ដោយដាំនៅកន្លែងណាមួជាទីវាលស្រឡះល្អ នៅក្បែរៗរោងពិធី គឺធ្វើយ៉ាងម៉េចឲ្យគល់ស្លឹកគ្រៃបាញ់ចំទៅលើមេឃ។ នៅពេលដែលរៀបចំអុជធូប ទៀន និងដាំនោះ ត្រូវមានអាចារ្យជាអ្នកដឹកនាំពិធីកម្មដោយត្រូវធ្វើដូចតទៅ៖
សូត្រ នមោ បីចប់
សូត្របាលី ហើយអ្នកដាំត្រូវថាតាម៖ អាកាសេច ពុទ្ធោទីបង្កករូ នមោពុទ្ធាយ
បន្តប្រណម្យអធិដ្ឋាន៖ ខ្ញុំព្រះករុណាឈ្មោះ ……ព្រមទាំងក្រុមអ្នករៀបចំកម្មវិធី សូមវន្តាចំពោះទេវតា វត្ថុស័ក្តិសិទ្ធទាំងឡាយ និងព្រះភូមិនាទីតាំងនេះជួយបណ្តាកុំឲ្យមានភ្លៀងធ្លាក់នាវេលាពេលនេះ ហើយសូមឲ្យអាកាសធាតុប្រែមកសភាពល្អប្រសើរអំណោយផលដល់ការប្រារព្ធពិធីផងចុះ។ សាធុ សាធុ សាធុ!

ហេតុអ្វីបានជាស្រ្តីជាអ្នកធ្វើពិធីនេះ?
តាមជំនឿបុរាណ ជាពិសេសទាក់ទងព្រហ្មញ្ញសាសនាផងនោះ ទេពដែលរក្សាទឹក និងដីគឺសុទ្ធតែជាភេទស្រី ដូចជាទេពីរក្សាដី គឺព្រះម៉ែធរណី ទេពីរក្សាទឹកគឺព្រះម៉ែគង្គាជាដើម។ល។ ហើយការដែលប្រើស្រ្តីក្រមុំព្រហ្មចារីយ៍បរិសុទ្ធនោះ គឺជាការគោរពដល់ទេពទាំងនោះ ហើយមានភាពស័ក្តិសិទ្ធិតាមប្រាថ្នា។

ហេតុអ្វីបានជាគេដាំបញ្រ្ចាស់គល់?
ក៏មិនអំណះអំណាងបញ្ជាក់ច្បាស់នោះទេ ប៉ុន្តែបើតាមសៀមគេនិយាយថាគឺបានមកពីគំនិតរបស់ពួកព្រាហ្មសម័យបុរាណដែលប្រើរបៀបដាំខុសធម្មជាតិបែបដូច្នោះដើម្បីបញ្ឈឺទេវតា និងទេពឋានលើនានាឲ្យខឹង។ នៅក្នុងជំនឿរបស់សៀមទាក់ទងនឹងភ្លៀងនេះគឺមានពីរគឺបើសុំទឹកភ្លៀងគឺគេធ្វើពិធីហែរសត្វឆ្មាដោយដាក់ឆ្មាក្នុងទ្រុង ហើយយកទឹកទៅជះសាចលើឆ្មា ព្រោះឆ្មាជាសត្វខ្លាចទឹក។ ធ្វើបែបហ្នឹងដើម្បីបញ្ឈឺដល់ទេវតាឲ្យខឹងដែលឃើញមនុស្សធ្វើបែបហ្នឹង ចឹងក៏បង្អុរភ្លៀងមកដាក់មនុស្សវិញ។ រីឯដាំស្លឹកគ្រៃវិញគឺរបៀបគិតដូចគ្នាដែរ ពោលគឺប្រុងនឹងភ្លៀងដើម្បីជាការអបអរដល់មនុស្សក្នុងពិធីនានា ប៉ុន្តែមនុស្សធ្វើពិធីដាំស្លឹកគ្រៃបញ្រ្ចាស់គល់បែបខុសធម្មជាតិបែបនេះ ទេវតាខឹងហើយក៏ដកភ្លៀងយកទៅវិញ។

ពិធីកម្មបែបនេះនៅបណ្តាប្រទេសផ្សេងៗ
ក្រៅពីកម្ពុជា សៀម ឡាវ មន នៅបណ្តាប្រទេសផ្សេងៗដូចជាចិន ជប៉ុន កូរ៉េ ក៏មានពិធីស្រដៀងៗនេះផងដែរដោយគេធ្វើជាបែបតុក្កតា និងក្រដាសរូបមនុស្សស្រី។ នៅចិនមាននិទានអំពីរឿងសុំឲ្យឈប់ភ្លៀងនេះថាកាលពីពីគ្រាមុនយូរមកហើយនោះ លើផែនដីចិនមានភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំងរហូតលិចលង់មនុស្សស្លាប់ជាច្រើន។ មានស្រ្តីក្មេងវ័យក្រមុំម្នាក់ឈ្មោះនាង ឆៅ ឈិងមៀង បានបត់ក្រដាសជារូបមនុស្សស្រ្តី និងបន់ស្រន់ដល់ឋានលើដើម្បីធ្វើម៉េចឲ្យឈប់ភ្លៀង មិនថានាងត្រូវបូជាជីវិតក៏ដោយចុះ។ ក្តៅក្រហាយដល់ទេវតាឋានលើ ក៏សម្រេចមក បញ្ឈប់ភ្លៀង ហើយមកយកនាងឆៅ ឈិងមៀង ឲ្យទៅនៅឋានលើតាមរយៈការបូជាខ្លួនរបស់នាង ហើយក្រោយៗមកទៀតគឺគ្រាន់តែបត់ជាក្រដាសមនុស្សស្រី និងឧទ្ទិសដ្ឋានដល់នាងទៅគឺភ្លៀងនឹងឈប់ហើយ។
គួរបញ្ជាក់ផងដែរថាកាលដែលចិនធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះអូឡាំពិកកាលពីឆ្នាំ២០០៨ គឺនៅថ្ងៃបើក និងបិទពិធី គឺប៉ះចំថ្ងៃដែលមានភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំងបំផុតបើតាមព្យាករណ៍ឧទុនិយម។ នៅថ្ងៃបើកគឺថ្ងៃ៨ ខែ៨ ចិនបានប្រើទាំងពិធី ដោយនាំគ្នាប្រើក្រដាសតុក្តតាចេញបែបសិល្បៈផង តែចិនមិនចោលវិទ្យាសាស្រ្តនោះទេ គឺគេប្រើវិធីបាញ់ពពកហៅថា Cloud Seeding ជាហេតុឲ្យចិនទទួលបានជោគជ័យគ្មានភ្លៀងទាំងថ្ងៃបើក និងថ្ងៃបិទ។